خیس باران بودم

مست بوی نم خاک

بوی سبزه و گل مرا هوایی کرده بود

در باغ می گشتم

به سپیدار به سرو دست دادم

گل سرخ را بوییدم

آدرسش را پرسیدم

من نمیدیدم که:

عنکبوتی سر راهم سبز شد

چه سیاه بود تاری تنید

نه چندان سخت

بالهایم نازک بود

و من خود را در آن پیچیدم

سالهاست گرفتار آن تارم

دیگر امیدی نیست

دلم را که مرور میکنم

تمام آن از آن توست

فقط نقطه ای از آن خودم

روی آن نقطه هم

میخ میکوبم

و قاب عکس تو را می آویزم.

روز را خورشید می سازد و روزگار را ما،

ما را قلب زنده نگه میدارد و قلب را عشق ،

پس روزگار را عاشقانه بساز ..!!

تــــو

با نـــــان داغ افطار می کنی !

و مـــن

با نگاه تــــــــــــو !!

خدایا

جای سوره ای به نام ” عشق ” در قرآنت خالیست ،

که اینگونه آغاز میگردد :

و قسم به روزی که قلبت را می شکنند و جز خدایت مرهمی نخواهی یافت .

خدایا

فاصله ها هیچوقت دوست داشتن را کمرنگ نمیکنند بلکه دلتنگی را بیشتر میکند .

خدایا

چرا دل های پاک خطا نمی کنند ،

فقط سادگی می کنند و امروز سادگی پاکترین خطای دنیاست .

خدایا

برای خرید عشق هر کس هر چه داشت گذاشت .

دیوانه هیچ نداشت و گریست

گمان کردند چون هیچ ندارد می گرید

اما هیچ کس ندانست که بهای عشق اشک است !

لبخند ، لطیف‌ترین و زیباترین سخن است برای آنکه بگویی:

“دوستت دارم”لبخند

چقدر سخت است که ببینی غریبه ها بهتر از آن یک نفر ،

احساست را می فهـمـنـد … .

چه تفاوت آشکاری است بین هوسی که لذتش می رود

و پشیمانیش می ماند

و طاعتی که رنجش می رود

و پاداش ابدی دارد . . .

آهنگ زنگ من روی موبایلت با بقیه فرق داشت

ولی آهنگ زنگت رو موبایلم مثل بقیه بود!

تو به خاطر اینکه بفهمی منم

و من به خاطر اینکه با هر زنگ فکر کنم تویی

  اشکالی نداره...

      تقصیر تو نبود....

          اشکام باعثش بودن...

             آره اشکام...

                  همونطور که سیمان باید آب بخوره تا سفت مثل سنگ بشه...

  دیگه این امتحانو از من نگیر...

      تو که میدونی تو این درس ضعیفم کردن...

         ببین نمیزارن پاسش کنم...

              ببین...

                   دیگه نزار عاشق بشم...

خسته ام... از تـــــو نوشتن...!

کمی از خود می نویسم

این "منم" که،

دوستت دارم...!

کـاش مـی فـهـمیـدی ....

قـهـر میـکنم تـا دسـتـم را مـحـکمتر بگیـری و بـلـنـدتـر بـگـویی:

بـمان...

نـه ایـنـکـه شـانـه بـالا بـیـنـدازی ؛

و آرام بـگویـى:

هـر طور راحـتـى ... !

آمدی شنیدی، رفتی!
حالا سال‌هاست دیگر
کسی از لب‌هام نشنیدَه‌ست: "دوستت دارم"

میدونی چی بیشتر از همه آدمو داغون میکنه :
این که هر کاری در توانت هست براش انــــجام بدی ،
آخــــرش بـرگرده بگه :
مگه من ازت خواستم . . . / .

شب سردی ست و هوا منتظر باران است

درد بودنمو به كی بگم... اشكمو به پای كی بریزم... كیه كه شبهامو پراز ستاره كنه.. كیه كه صبح ها باصدای نازش منو بیدار كنه؟ كیه كه بهونه زندگیم بشه؟

می دونم كه حتی اینجا نمی یای تا كوچكترین یادی از من نكنی.. ولی من اینجا به یاد تو می نویسم و باهات حرف می زنم... صبح تا شب دارم باهات حرف می زنم... شبها هی به ساعت نگا می كنم و هی تورو مرور می كنم.

نمی خوام چشامو رو هم بزارم. فرصت نگاه تو خیلی كمه

كاشكی دستات به سراغم می اومد ! آخه امشب وقت از تو گفتنه

نوشته هایم را می خوانی…

 و می گویی: چه زیبا!

راستی…

دردهای آدم ها زیبایی دارد…؟!؟!؟!

در سکوت دادگاه سرنوشت

عشق بر ما حکم سنگینی نوشت

گفته شد دلداده ها از هم جدا

وای بر این حکم و این قانون زشت...

حافظـا می دانـم که هـزار نـفـر را پیچـانـده ای ...
اما این بار حـواست باشـد نیـت مـی کنـم به نــام او ...
به نام فرامــوش کردنـش ... 
" یوسـف گـم گـشتـه باز آیـد به کنـعـان "
همیـن تو مـرا سر كارنگذاشته بـودی کـه گذاشتی ... 
عزیزم ...
این روزها انگار ...
فال ِ حافظ هم درست کار نمی کند ...